Donderdag 1 september

Gepubliceerd op 6 september 2022 om 01:13

Opgedragen aan mijn lieve moeder, die van boven met ons meekijkt <3.

Voorwoord

Het voelt gek om te zeggen, maar dit is alweer de allerlaatste reis update. Twee weken lang heb ik met plezier alles beschreven wat we meemaakten en bijbehorende foto’s uitgekozen. Ik heb gemerkt hoe therapeutisch het kon zijn om dingen op papier te zetten en via de site met jullie te delen. De leuke reacties gaven me ook de motivatie om door te gaan. Daarom wil ik iedereen die dit leest nogmaals bedanken voor alle steun, er werd op een afstand goed meegeleefd en dat deed ons goed.

Hoe dichter het einde naderde, hoe lastiger het werd om te aanvaarden dat er een punt achter deze blog gezet moest worden. Het is iets waar je dagen tegenaan loopt te hikken, net zoals het afscheid nemen van de kinderen. Nu we al een aantal dagen in Nederland zijn, heb ik goed de tijd gehad om na te denken en om de blog mooi af te sluiten.

Nairobi

Tegen middernacht stapten we uit het vliegtuig in Nairobi na onze eerste vlucht. Dat betekende de start van een nieuwe dag en nog een flinke reis voor de boeg. Alle ruimbagage moesten we eerst van de lopende band afplukken waarna we naar de internationale sectie van de luchthaven liepen. Het gebruikelijke riedeltje van inchecken, ruimbagage afgeven en security begon weer opnieuw. Ditmaal ging het wat minder vlot dan in Mombasa, maar voor de rest leverde dit geen problemen op. Daarna was het een kwestie van de uren uitzitten totdat we de tweede vlucht mochten boarden. Er waren een paar winkeltjes, maar niet genoeg om de tijd mee te doden. Daarom werden er vooral lichte dutjes gedaan in de stoelen bij de gate. Uiteindelijk vertrok onze tweede vlucht om 5:05, een uur later dan de planning…

Istanbul

Rond 11:00 uur stond ons toestel met alle wielen aan de grond. Ook op deze luchthaven zouden we uitgebreid de tijd krijgen om rond te lopen, de volgende vlucht zou namelijk pas om 15:00 uur vertrekken. Nadat we een blik wierpen op het eerste tv-scherm met de vluchttijden bleek zelfs dat de overstaptijd nog langer zou zijn dan voorheen gedacht: vlucht vertraagd. De nieuwe vertrektijd werd 17:40, een tegenvaller voor ons, want we wilden graag vroeg thuis zijn. Ook voor het thuisfront was dit natuurlijk een tegenvaller omdat ze langer op onze komst konden wachten. Gelukkig was de luchthaven van Istanbul zeker geen verkeerde plek om de uren door brengen. Qua winkeltjes hadden ze werkelijk alles, alleen het aanbieden van gratis wifi was schijnbaar te veel gevraagd. Daardoor waren we iets minder bereikbaar tijdens deze middag. Na een lange middag vertrokken we om 17:40 uur eindelijk met ons allerlaatste vliegtuig.

Düsseldorf 

Veilig geland om 19:45! Wat fijn dat de laatste vlucht achter de rug was. Vanaf 20:15 stonden we te wachten bij de bagageband om onze ruimbagage te verzamelen. Ik dacht zelf dat we hier niet langer dan een halfuur zouden staan, maar niet voor het eerst deze reis werd ik weer verrast. Twee koffers van de groep kwamen maar niet op die band terecht. Kent u dat gevoel dat u uw koffer nog niet hebt gezien maar dat die ene zielige koffer al oneindig vaak voorbij is gekomen? Dat was hier ook het geval, alleen kwamen onze twee koffers niet meer aan. De slachtoffers van dit koffergeknoei waren Lieve en Martijn en samen met Cathy gingen ze naar de balie om aangifte te doen. Ondertussen ging de rest van de groep onder leiding van Allard en Bart naar buiten om de bus te zoeken. Ondanks de hele lange overstaptijd hebben ze het toch voor elkaar gekregen om twee koffers van dezelfde groep in Istanbul te laten stranden. Deze koffers worden op een later moment aan de deur bezorgd. Nadat heel de groep weer compleet in de bus zat reden we om 21:30 richting Helmond. In de bus gaven Bart, Cathy en ikzelf nog een afsluitende speech waarbij we heel de groep bedankten voor deze mooie reis!

Bethlehemkerk

Onze gebruikelijke ontmoetingsplek gedurende anderhalf jaar diende ook als vertrek- en aankomstplek van deze reis. Dus na onze aankomst bij de Bethlehemkerk om 23:00 was de cirkel weer rond en was de reis toch echt voorbij. Wat hebben wij een onvergetelijke tijd gehad samen! Gek genoeg voelde het als de dag van gisteren dat we vertrokken met het busje. Toch zijn er twee hele mooie weken verstreken en keren we dit keer met meer bagage, in de vorm van ervaringen, terug… En met een grotere bus.

Dankwoord

Ik wil graag van de gelegenheid gebruik maken om een aantal mensen te bedanken. Allereerst verdienen Bart en Cathy alle complimenten van mij. Dit avontuur begon voor mij in het najaar van 2020 toen zij naar mij kwamen met een voorstel om met een groep naar Kenia te gaan. Samen hadden we verschillende plannen uitgezet nooit wetende dat alles zo mooi tot bloei zou komen. In de anderhalf jaar voorbereidingstijd vormde we echt een sterke drie-eenheid, Team ABC zou je kunnen zeggen. We vulden elkaar heel goed aan en deze mooie lijn hebben we in Kenia mogen doortrekken. Dankzij jullie vertrouwen in mij heb ik mezelf mogen ontwikkelen als reisleider en daar ben ik jullie eeuwig dankbaar voor.

 

Ook iedere deelnemer wil ik via deze weg bedanken voor de geweldige spirit binnen de groep. Ik weet dat de voorbereidingstijd niet altijd makkelijk is geweest voor jullie, toch hoop ik dat de reis deze investering heeft mogen terugbetalen. In anderhalf jaar tijd heb ik jullie allemaal mogen leren kennen en ik ben blij met wat we samen bereikt hebben. Jullie openheid, volwassenheid en positieve blik hebben mij geïnspireerd om een goede reisleider te zijn. Hopelijk hebben jullie veel van de reis opgestoken en blijven jullie leergierig en onbevangen tijdens de verdere stappen in het leven. 

 

Daarnaast is de Bethlehemkerk een onmisbare schakel geweest voor onze projectgroep. Zij hebben het project goedgekeurd, gefaciliteerd en waren altijd bereid om mee te denken. Daarom wil ik, ook namens de groep, de kerkenraad en Corine bedanken voor hun onvoorwaardelijke steun vanaf het begin.

 

Namens Damiaan Helmond had Ton Schepens een belangrijke rol in het project. Ik wil graag Ton, namens de hele groep, bedanken voor zijn steun in het project en al het meedenken. Zonder hem zaten we hier niet met zoveel deelnemers!

 

Ik dank Stichting Kadowinja voor het mede-mogelijk maken van onze prachtige werkreis in Kenia. Met Kadogo erbij als deelnemer waren we een superteam en dankzij penningmeester Peter konden alle financiële zaken achter de schermen goed geregeld worden. Het was een erg prettige samenwerking die we hopelijk nog voort kunnen zetten.

 

Het hele Livingstone-team onder leiding van Steffen kan ik natuurlijk niet vergeten. Dankzij hun inzet hoefden wij ons over bepaalde reiszaken niet meer zorgen te maken. Ook toen het vluchtschema plots veranderde zijn we samen tot een oplossing gekomen. Zij waren onze autogordels en airbags tijdens een intense maar mooie rit en dit verzekerde gevoel was geruststellend. Erg bedankt Steffen en Stichting Livingstone!

 

Ook aan de Keniaanse project-kant moeten er partijen bedankt worden. Dankzij Henk Meulink en zijn Our Energy Foundation hebben we mooie zonneboilers kunnen installeren bij de APDK-kliniek en daar zijn we hem erg dankbaar voor. Wat ons betreft stopt het niet hier en kunnen we hopelijk nog meer betekenen voor APDK. Also, a big thank you to Moses from Poolshop EA, your transparent communication made working with you very pleasant. The therapeutic pool is a beautiful end-product of our collaboration and will provide physical therapy and rehabilitation for many children!

 

Tot slot wil ik iedereen bedanken die ons op wat voor manier dan ook gesteund heeft! Waaronder boer Wim voor het mede-organiseren van de foodmarket, Carola van Tracking Traces voor de prachtige safari en natuurlijk al onze sponsoren. We hebben het echt samen gedaan!

 

Nou moet ik er toch echt een eind aan breien, ondanks dat ik het al heel lang uitstel. Alles is eigenlijk al gezegd maar toch kan ik nog pagina’s vol typen, dus ik zal het kort houden. Toen Bart, Cathy en ik KASH oprichtten was het onze missie om mensen met elkaar te verbinden en een geweldige jongeren- werkreis te organiseren. Ik kan met een gerust hart zeggen dat dit gelukt is, mede dankzij alle betrokken partijen. Blijf geloven.

DANK JULLIE WEL!

Groetjes namens mijzelf,

 

Allard

Website beheerder

 

Er ligt ongetwijfeld nog meer in het verschiet voor KASH en misschien keren we als groep nog een keer terug naar Kenia. Zoals ik al eerder zei, ik vind het moeilijk om een punt te zetten achter deze blog, en daarom wordt het een komma

,

Reactie plaatsen

Reacties

Peggy
2 jaar geleden

Beste Allard, na al die mooie dankwoorden die ik volledig met je deel volgt er ook nog 1 voor jou.
Tessa heeft je als een hele fijne reisleider ervaren die altijd de juiste aandacht had voor de groep. Dus dank je wel daarvoor.
En natuurlijk bedankt voor al deze prachtige verslagen. Je hebt alles zo mooi verwoord.

Annie vd Niet
2 jaar geleden

Wat een waardevol verslag van de laatste dag. Ik mocht er iets van proeven toen er donderdagavond gewacht werd in de ontmoetingsruimte van de Bethlehemkerk. Ik hoop heel veel te horen en te zien op de startzondag.